Mahkemede Kara Mizah: Bir Yaşamsal Para Ticaret Platformunun Yargılanması

Dün gece, bir duruşma hakkında bir rüya gördüm, oldukça ilginç geldi, kaydetmekten kendimi alamadım.

Dava Arka Planı

Bir gün, bir Yaşamsal Para ticaret platformunun proje ekibi birinci sınıf bir şehirde yol gösterimi yaparken, aniden polis baskınına uğradı. Tüm ekip, beşinci sınıf bir şehrin gözaltı merkezine götürüldü.

Platform, yerel güvenlik güçleri tarafından sanal para ile bahis yapılan bir kumar oyunu olarak belirlenen bir modül nedeniyle suç işlemekle suçlanıyor. Ancak, bu modülün kumar ile ilgili olup olmadığı konusunda büyük bir tartışma var:

Savunma, kullanıcıların ne kadar Yaşamsal Para yatırdığını, platformun hemen karşılığında eşit miktarda coin'i kullanıcı hesaplarına iade ettiğini, dolayısıyla kayıp olasılığının hiç olmadığını, bunun nasıl kumar sayılabileceğini savunuyor.

Savcılık, sanığın ifadelerinde bunu bir kumar oyunu olarak kabul ettiğini savunuyor; çünkü sanığın ifadesinde bunu kabul ettiğini iddia ediyor (söylenene göre, ilk ifadede herkes şiddete maruz kalmış).

Kumar ile ilgili tanımda büyük bir tartışma olduğu için tüm sanıklar suçlamaları kabul etmedi. Davanın savcılığa iki kez geri gönderilmesi ve iki kez duruşma yapılmasının ardından, herkes bir yıldan fazla bir süre tutuklu kaldı. Nihayet, birinci derece mahkemesinin son duruşması geldi.

Duruşma Tutanağı

Bu üçüncü duruşma, avukatlar iddia makamının yeni bir yüzle değiştirilmiş olduğunu fark ettiler.

Duruşma başladıktan sonra, kamu avukatı metni okumaya başladı. Savunma avukatı kamu avukatının değişim nedenini sordu, hakim sadece yüzeysel bir şekilde bu kişinin gerçekten mahkememizin savcısı olduğunu yanıtladı.

İddia makamı, sanığın sanal paralarını satmaktan elde edilen RMB mülküne el konulması listesine kanıt olarak sundu. Savunma avukatı derhal itirazda bulundu ve mahkeme kararı olmadan tarafın sanal parasının elden çıkarılmasının usulsüz olduğunu savundu. Ancak, iddia makamı buna hiçbir yanıt vermedi.

Mahkeme tartışma aşamasına geçildiğinde, savcı sadece iddianameyi iki dakika okuyarak konuşmasını sonlandırdı. Savunma avukatı ise coşkulu bir şekilde uzun bir savunma yaptı. Ancak, şaşırtıcı bir şekilde, savunma avukatı konuşurken, başkan ve diğer hakimler gülüşerek sohbet ediyorlardı.

Savunman, yargıcın savunma görüşlerini dikkatlice dinlemesi için nazikçe hatırlatma yapması gerekti, ancak buna soğuk bir bakışla karşılık verildi.

Tartışma sona erdikten sonra, kamu davacısının yeni bir savunma turuna ihtiyaç olup olmadığına ilişkin yanıtı son derece kısaydı ve hakim de mahkeme tartışmasının sona erdiğini hızlıca ilan etti.

Mahkeme Kararı

Uzun bir bekleyişin ardından, nihayet birinci derece mahkeme kararı verildi. Karar, sanığın suçlu olduğuna karar verilse de, herkesin ceza süresi savcılığın talep ettiği cezanın yarısından fazlası kadar azaltıldı.

Ancak, kararı dikkatlice incelediğimizde, içeriğin çoğunluğunun sanığın kamu güvenlik araştırma aşamasındaki ifadesinin kopyalandığını gördük. Daha da komik olanı, kararda "Bu mahkeme, bu borsanın sağladığı Yaşamsal Para sürekli sözleşme işlemlerinin yasadışı finansal faaliyetler olduğunu düşünmektedir" ifadesinin yer almasıdır, oysa aslında davadaki borsa sürekli sözleşme modülüne sahip değildir.

Ayrıca, hüküm, on milyonlarca Yaşamsal Para'nın davayla ilgili mal varlığına dahil olup olmadığı ve nasıl nitelendirileceği konusunda hiçbir şey söylememekte, yalnızca davayla ilgili mal varlığının el koyma makamı tarafından "kanuna uygun olarak işleme alındığı" şeklinde belirsiz bir ifade kullanmaktadır.

Dava İfadeleri

Bir deneyimli ceza savunma avukatı olarak, müvekkiller ve aileleri için küçük dava olmadığını çok iyi biliyorum. Ceza iddiaları ailelere büyük bir psikolojik ve ekonomik baskı getirebilir.

Ceza yargılama süreci ciddi ve titiz olmalıdır. Soruşturma makamları, "kâr amacı güderek" olmadan, uygun bir şekilde delil toplamalıdır; savcılık, delilleri sorumlu bir şekilde incelemeli ve dava gerçeklerinin net, delillerin ise yeterince sağlam olmasını sağlamalıdır; mahkeme, yargılama sırasında makul bir şüpheyi ortadan kaldırma standardını esas almalı ve diğer nedenlerle sanığın suçlu olduğunu kolayca kabul etmemelidir.

Avukatlar, savcılar ve hakimler ceza davalarında farklı rollere sahip olsalar da, sosyal adaletin sağlanması ve hukukun doğru bir şekilde uygulanmasının garanti edilmesi için çaba göstermelidirler. Eğer sanık suçsuzsa, aklanmalıdır; eğer suçluysa, adil bir karar verilmelidir.

Ancak, bu davanın işlenme süreci, insanı tartışmalı olan "devlet annelerin kaybetmesine izin vermez" sözünü hatırlatıyor, gerçekten de iç karartıcı.